1 Şubat 2012 Çarşamba

ilk Temas

Cok heyecanlıyım. Sana ilk kez dogrudan sesleniyorum. Su anda sadece bir fikirsin. Cok cok onemli bir fikir...Benim (annen), Timucin in (baban) hayatini degistirecek ve seninkini baslatacak bir fikir. Saat kacta dogdugunu bile bilemeyen biri olarak senin farkli olmani istiyorum. Seninle olmaya nasil ve ne zaman karar verdigimizi, yasamaya mecbur kalacagin  dunyanin nasil bir yer oldugunu, bizim aslinda nasil bir dunya dusledigimizi, senin icin hayal ettiklerimizi, kisacasi seni olusturan ve sekillendirecek her seyi bilmeni  istiyorum.
Ama herseyden once sunu bilmeni istiyorum. Birbirini seven, saygi duyan ve cok derin bir dostlukla hayati paylasan bir ciftin, tereddutsuz isteyerek karar verdigi bir bebek olarak dunyaya geleceksin. Senin icin hayal ettigimiz hicbirsey yolunda gitmese bile seni cok seviyor olacagiz.
Dedim ya cok heyecanliyim ve icimden gelenleri anlatmak yerine klise sozlerle siradan cumleler kuruyorum. Ama sen de anlayacaksin ki icinde yeni yeni filizlenen hisleri dogru kelimelerle ifade edebilmek cok zor. Neyse ki bunlari okurken  sen de bu dertten musdarip bir yasta olacaksin muhtemelen ve kelin ilaci olsa basina surermis atasozunu ogreneceksin benden :)
Bu blogu 29.01.2012 tarihinde acmaya karar verdim. Yani seni dunyaya getirmeye karar verdigimiz gun.    Birden telaslandim. Hazirlanacak planlanacak o kadar cok sey vardi ki..Kendimizi;  saglik durumumuzu, maddi durumumuzu, gidilecek doktorlari, dogum yapacagimiz yeri vs vs herseyi duzenlemeliydik. O gece butun bunlar dururken ben ne yaptim: Sana mutlaka gostermem gereken ama adini hatirlamadigim ressami bulabilmek icin 3 saat internetin basinda kendimi kaybettim. Oyle bir obsesyondu ki sanki o ressami bulamazsam iyi bir anne olamayacaktim. Hersey buna bagliydi. Girmedigim site taramadigim liste kalmadi. Sanki CIA adami guzel sanatlar tarihinden silip atmisti. Bulamadikca hirs yaptim. Kalbim cirpinmaya gozlerim yasarmaya basladi. Bir ressami bile bulamiyorsam nasil iyi bir anne olacaktim? Saatler sonra husranla yenilgiyi kabul ettim. Ama bu bir daha olmayacakti. Asla bir yenilgi daha yasamayacaktim. Onlem olarak bir blog acacak ve bilmeni, okumani, dinlemeni istedigimiz herseyi orada depolayacaktik. Boylece hayat gailesi denilen garabet duruma esir dusmussek (ki dusmemek ve birbirimize gostermemiz gereken ozeni her daim gostermek icin kararliyiz) sana yol gostermek icin yardimci olacak herseyi simdiden buraya koyacagiz. Bu blog senin bir nevi manevi kilavuzun, rehberin, sozlugun olacak. Blogun ismini baban koydu. Henuz dunyada olmadigin icin ''Dunyadan Sevgiler'' uygun olabilir diye kararlastirdik. Ismini koymak bu kadar kolay olmayacak ama..Su an en cok dusundugumuz seylerden biri bu. Umarim nihayetinde koydugumuz ismi seversin. Sevmezsen sectigin herhangi bir isimle de cagirabiliriz seni..hatta herhangi bir rakamla :)) 43 diyebiliriz mesela..76..ya da kiauuuww diye bir ciglikla da cagirabiliriz. Sen nasil istersen :)
Hic bilmeyen birine dunyayi tanitmak cok buyuk is. Altindan kalkabiliriz umarim.
Simdi ilk muzigini koyuyorum. Muhtemelen karnimdayken boool bol dinleyeceksin. Benim icin dunyanin en huzurlu ayni zamanda buyuleyici muzigidir. Ilerde kafam atmis bagiriyorsam, terlikler havada ucusuyorsa bunu dinletmelisin :)
http://www.youtube.com/watch?v=E2j-frfK-yg
Yazacak cok sey var. Isimiz uzun. Konudan konuya atlayip karmakarisik bir sey hazirlamak ve kafani iyice karistirmak istemiyorum. Ara ara yazip duzenli siniflandirmalar yapmayi umit ediyorum. Simdilik hoscakal. Sen gelmeden once bitirmem gereken kitaplar var :)